Bocas del Toro: The beginning of the end
180919
Dag 5 op Bocas en het is wederom stralend mooi weer. Al wat we deze dagen doen is uitslapen, lekker eten, het water in, naar het strand, lekker fietsen en vandaag is het weer tijd om een rondje te
kajakken. Waar we eerst nog schuchter in het baaitje bleven hangen, schudden we nu onze donsveertjes af en vliegen we uit en de open zee op.
Wat een prachtig leven rond de eilanden. We zien van dichtbij een even mooie als imposante pelikaan en een gigantische pijlstaartrog. We dobberen langs wat verlaten strandjes en zien wederom
tientallen zeesterren. Op dat moment weten we nog niet dat we zo getrakteerd worden op een heerlijk toetje.
We liggen al ruim een uur op het water wanneer we op een meter of 60 afstand ineens een groep dolfijnen uit het water omhoog zien komen. We proberen rustig wat dichterbij te komen. Links en rechts
zien we de lijfjes en vinnen het water uitkomen. Davey spot nog een verdwaalde staart die volledig het water uitkomt. We moeten onszelf af en toe echt even knijpen. Hebben we zoveel geluk met alles
wat we zien of zijn dit simpelweg prachtige landen? Waarschijnlijk een combinatie van beiden.
190819
Wat we nog niet gedaan hebben maar wel heel graag willen doen is snorkelen! Na een grondige evaluatie van alle mogelijkheden op Tripadvisor besluiten we dat we vandaag meegaan op een catamaran.
Alle andere tochten hebben ook een hike op een eiland in het programma opgenomen, maar wij willen de wind door onze haren en gewoon lekker snorkelen.
Als Micheal van Gerwen zo vaak de roos zou raken als wij op deze reis, dan zou Barney weer post moeten bezorgen. Een catamaran geeft je de mogelijkheid om lekker op het deck en in de netten te
hangen. Je hoeft niet zoals op een toeristenbootje hutjemutje op bankjes te zitten totdat je een eikenhouten reet hebt. Het is weer eens wat anders maar echt leuk dat we dit op het spoor zijn
gekomen.
De kapitein is van middelbare leeftijd en merkbaar een echte zeerover. Hij heeft prachtige verhalen, geeft ons ongevraagd nog wat wijze raad over het huwelijk (heeft wel iets weg van hoe Petey
Pablo hierover denkt) en brengt ons naar de mooiste plekjes. We snorkelen rond voedingsrijke, drijvende, mangrove-achtige eilandjes die op een steenworp afstand liggen van waar we zojuist weer een
groepje dolfijnen gespot hebben. Het koraal hier heeft werkelijk alle kleuren van de regenboog en meer.
Onderweg terug naar waar we zijn opgestapt, doen we nog één plekje aan om te snorkelen voor het eiland Solarte. We zien de gekste vissen in alle soorten en maten. Bijna op het eind hebben we weer
dikke vette mazzel en spotten we een haai van een hele dikke meter, op de bodem. Wat een fantastisch tripje weer!
200819
Alle mooi dingen komen tot een einde. We zitten inmiddels een week op Bocas en we hebben Angie vanmorgen verteld dat we gaan proberen om vanavond de nachtbus naar Panama-Stad te pakken en dat we
anders die van morgen zullen nemen. We hebben inmiddels een week van hun gastvrijheid mogen genieten en dat heeft onze reis een prachtige kleur gegeven. Wellicht missen we heel wat door Boquete
over te slaan, we zullen het nooit weten. De afgelopen week was in ieder geval heerlijk.
We nemen ontbijt in Bocas Town en er blijken nog plaatsten vrij te zijn op de nachtbus van vanavond. We besluiten de tickets direct aan te schaffen. Het is vandaag wederom prachtig weer op Bocas
maar ook echt bloedverziekend heet. Volgens Angie is dit het startschot van twee maanden hitte die tot in oktober zal duren. Het is het perfecte moment om deze archipel achter ons te laten.
We mogen van Angie de hele dag ons kamertje blijven gebruiken en nog even lekker de hitte uit ons lijf douchen voordat we gaan. Davey heeft lekker liggen Youtuben terwijl ik mooi naar APOEL-Ajax
kon koekeloeren.
Dan is het tijd om afscheid te nemen. We geven Rumba (de hond) en Angie nog een stevige dikke knuffel en sluiten dan de deur achter ons. CIAO!
Op naar Panama-City!
Hasta luego!
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}